نیم رخ: شتر مرغ

پنجشنبه، خرداد ۰۶، ۱۳۸۹

شتر مرغ

نفسم دیگر بالا نمیاید بس که فریاد زدم "انسانم آرزوست".سرم را تا زیر شکم فرو کردم لای زندگی‌ خودم.اینطوری خفه شدن بهتر است

۱ نظر:

یک نظر گفت...: چرا فریاد ؟؟؟!!!

چشمها را باید شست ، جور دیگر باید دید .; ۵:۳۳ بعدازظهر

ارسال یک نظر

من آزاده ام

خودمو میبینم ، خودمو میشنوم ، خودمو فکر میکنم
تا هستم جهان ارثیه ی بابامه
سلاماش، همه ی عشقاش، همه ی درداش، تنهاییاش ...
وقتیم نبودم ، مال شما .

اگه دوست داری با من ببین
یا بذار باهات ببینم
با من بگو ، یا بذار با تو بگم
سلامامونو ، عشقامونو ، دردامونو ، تنهاییامونو ...

به حسین پنهایی ارادت دارم
به این نوشته اش ارادتی بیشتر