نیم رخ: معلم‌های پیر

سه‌شنبه، اسفند ۲۵، ۱۳۸۸

معلم‌های پیر

شناخت‌های تصفیه شده، بی‌ رمق و طراوت باخته
با این شبه شناختها تغذیه مان میکنند، و در قفس اسیر

دو راه بیشتر نمی‌‌ماند
جنگ با حماقت، یا چشم پوشی از زندگی‌

هیچ نظری موجود نیست:

من آزاده ام

خودمو میبینم ، خودمو میشنوم ، خودمو فکر میکنم
تا هستم جهان ارثیه ی بابامه
سلاماش، همه ی عشقاش، همه ی درداش، تنهاییاش ...
وقتیم نبودم ، مال شما .

اگه دوست داری با من ببین
یا بذار باهات ببینم
با من بگو ، یا بذار با تو بگم
سلامامونو ، عشقامونو ، دردامونو ، تنهاییامونو ...

به حسین پنهایی ارادت دارم
به این نوشته اش ارادتی بیشتر