سه‌شنبه، آذر ۲۹، ۱۳۸۴

منو چه به راک؟




همیشه یادم میاد که تو تلوزیون یا رادیو که یه موزیک راک میومد فقط تا دو دقیقه می تونستم تحمل کنم.اما الان چند وقتیه فقط آهنگ های توکیو هتل رو گوش می کنم
این بچه با این سنش چی کار که نمی کنه.البته من کلا از پسر بچه های این سنی با این تیپ و هیکل خوشم میاد.امامتن آهنگهاش علاقه منو هش یه جور خواصی می کنه. کلیپ هاش که پخش میشه نا خدا گاه جلو تلوزیون میخ کوب میشم و ته دلم قربون صدقش می رم
خلاصه که مثل تین ایجر ها مدتیه که آهنگ هاشو حفظ می کنم و هر جا عکس، پستر،خبری ... از بل می بینم جمع می کنم حتی این بل منو پری شبا چهار ساعت نشوند پای کامپوتر برای خوندن هر جور متنی که ازش نوشته بود. از خصوصیات اخلاقیش و زندگی شخصیش گرفته تا اینکه کجای بدنش تتو داره یاچه جور زنی رو سکسی میدونه
دو شب پیش هم با اینکه کلی نوشتنی داشتم یکهو از رادیو شنیدم که ساعت هفت شب کنسرتشو مستقیم پخش می کنند و منم به افتخارش کتاب دفترارو بستم،تلفنم رو خاموش کردم،یه شیشه زکت واسه خودم باز کردم و تا ساعت یازده شب اون جیغ میکشید ومن قربون صداش می رفتم
متن بعضی ازآهنگ هاشو بعدا مینویسم.ببنید من الکی الکی تین اجر نمی شم

هیچ نظری موجود نیست: