ته دنیا

بعد از دو ساعت دوچرخه سواری تو یه جاده ای در امتداد راین که به نظر میاد کنار این آب به طرف آخر دنیا داری حرکت می کنی و از همه آبادی های دنیا داری دور می شی،می رسی به دو تا کافه قدیمی.جایزه ات هم یه قهوه است با این آسمون سرخ
پ.ن.:موبایل دوربین دار هم بد چیزی نیستا